PO STŁUCZCE UBEZPIECZYCIELE KAŻĄ OSZCZĘDZAĆ

Zamiast oryginalnych części każą stosować tanie zamienniki. Zamiast naprawy w serwisie producenta każą naprawiać samochód u wskazanego przez siebie blacharza. Zaniżanie stawek przeszło już do porządku dziennego. Walcz i nie dawaj za wygraną. Możesz powołać się na poniższe wyroki Sądu Najwyższego.

1. Kosztami naprawy ekonomicznie uzasadnionymi są koszty ustalone według cen, którymi posługuje się wybrany przez poszkodowanego warsztat naprawczy dokonujący naprawy samochodu. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że ceny te odbiegają (są wyższe) od przeciętnych cen rynkowych określonej kategorii usług naprawczych (vide np.: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2003 r., sygn. akt III CZP 32/03).
 
2. Poszkodowany może wybrać, czy naprawienie szkody ma nastąpić przez przywrócenie do stanu poprzedniego, czy przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Przywrócenie do stanu poprzedniego oznacza wobec tego, że pojazd ma być sprawny technicznie i zapewnić poszkodowanemu komfort jazdy w takim stopniu jak przed zdarzeniem. (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. akt III CZP 80/11).
 
3. Poszkodowany ma prawo oczekiwać, iż otrzyma od ubezpieczyciela kwotę, która obejmuje także wartość nowych części, których zamontowanie jest potrzebne, aby pojazd został przywrócony do stanu sprzed zdarzenia wyrządzającego szkodę; obowiązkiem zakładu ubezpieczeń jest ustalenie i wypłacenie odszkodowania w takiej właśnie wysokości [przyp. bez potrąceń amortyzacyjnych] (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. akt III CZP 80/11).
 
Przedstawione zasady ustalania wysokości odszkodowania mają zastosowanie w przypadku szkód likwidowanych z OC sprawcy. Twoje uprawnienia mogą kształtować się odmiennie w przypadku szkód likwidowanych z AC, do których w pierwszej kolejności mają zastosowanie warunki zawartej umowy ubezpieczenia.